Hete Blubber en Bubbels…The Carolineeuh Version

Jaaa, daar ben ik weer! Ietsje eerder dan zelf gepland, maar heb zoveel meegemaakt dat ik me niet meer in kan houden.

Ten eerste heb ik 2 weken geleden in een fantastisch tennistoernooi gespeeld. De Triples! Dus niet alleen op de baan, ook niet met z’n tweeen, maar met DRIE mensen aan een kant. HI-LA-RISCH!!!! Ondanks het hoge percentage alcohol wat zowel bij mij als bij mijn twee partners nog door het lichaam circuleerde van de avond ervoor zijn we tweede geworden en hebben zo hard gelachen dat ik de volgende dagen spierpijn had in m’n buik.

Om de overgang van Nieuw Zeeland naar Nederland over 3 weken wat te verkleinen hebben vorige week zowaar 4 Leidse gezichten me al vast laten wennen aan het Nederlandse. Op woensdagavond ben ik namelijk uit eten geweest met Claire, Francine en Floor van Sans Souci (en heb heeeeeeerlijke NL zoute dropjes en 2 kaarten gekregen). Zij waren de dag ervoor geland in Auckland en stonden aan het begin van hun Kiwi Experience. Wel vreemd om ineens bekende NL gezichten bij de bushalte te zien staan hoor!

Daarna op vrijdagmiddag samen met Miranda vertrokken naar het zuiden om in de batch van Dale te meeten met Bouke! Hij doet vanuit Leiden een stage in Palmerston North (zuiden van t noorder eiland) en het leek ons wel een mooi plan om aan de andere kant van de wereld een weekendje samen op pad te gaan. Miranda heeft ook nog niet zoveel van het land gezien dus die heb ik mooi meegesleept! In de batch ontvangen met warme choco en daarna al snel het toch niet echt zo warme bedje opgezocht. Heerlijk geslapen (ik dan, Miranda niet zo...oooh!) en de volgende dag vroeg op om de besneeuwde pistes voor de laatste keer dit jaar op te zoeken. Verbijsterd door het skitalent van M die voor de eerste keer op de latten stond hebben wij boarders (B en C) haar na de lunch mee de grote-mensen-berg op genomen en haar daar vanaf geduwd. Jammer dat het zicht ineens verminderde van oneindig tot de punten van de skies en we wisten dan ook niet hoe snel we weer naar beneden moesten (M op d’r bum, zeer efficient!)

Vervolgens na een ware apres ski EINDELIJK (nadat het mij al 100 keer beloofd was) naar de hotpools geweest om even bij te komen. Na geweigerd te zijn bij een Italiaans restaurant (waarschijnlijk omdat we naar binnen en buiten bleven lopen omdat mensen niet konden kiezen en vroegen of ze ook afhaalpizza’s hadden, wat blijkbaar verschrikkelijk is om te vragen) de avond maar gevuld met spellen uit de kindertijd als Dr Bibber en een soort van Triviant maar dan met o.a. klei...

Zondag hadden we grootse plannen! We zouden vroeg (na de rugby finale dan) de batch en het overige gezelschap verlaten om met z’n drieen naar Taupo te rijden en te gaan SKYDIVEN!! Waaaah!
Maar dat ging dus mooi niet door. Het waaide te hard en ze waren volgeboekt. Dus zo stoer als we waren met z’n drieen, maar een boeking gemaakt voor de volgende dag, konden we er nog een hele dag over zitten zenuwen!

Doorgereden via de Huka Falls en de Aratiatia Rapids naar Wai O Tapu net onder Rotorua (zit je tong al in de knoop?) voor een verse portie stinkende modder en blubber. Daarna nog even gepoedeld in het extreem geheime riviertje (uit de Lonely Planet) Kerosene Creek en op naar het hostel in Rotorua voor een heerlijke pasta Bouke. Nederlanders die we zijn, haastten we ons nog even naar de plaatselijke kroeg voor het gratis drankje dat je kreeg als je in het hostel sliep en half dronken na twee wijntjes waggelden we weer terug naar Cactus Jacks. Ik wist nog van de vorige keer dat ik er was dat het hostel ook een hotpool had, dus ja, dan kan je niet anders dan daar nog even gezellig in gaan zitten. Tot onze verrassing was de deur van de pool open en met een fles bubbels en grote doos crackertjes en brie/pesto kon de pret niet op. Een paar minuten later kwam de baas van het hostel (die de vorige keer met Arnoud, mijn ruitenwissers heel vakkundig had gefixt) binnen om samen met zijn zoon lekker even mee te poedelen. Deze meneer viel in de categorie oude vieze mannetjes (en zijn zoon had wel potentie hetzelfde te doen, maar dan zonder te praten) en vond het helemaal niet erg om zijn hotpool te delen met twee Nederlandse dames die op weg waren aangeschoten te raken. Gelukkig hadden we onze grote sterke beschermer Bouke bij ons en heeft hij ons niet aangevallen. Pfieuw!

Na ook nog eens de sterren te hebben gezien vanuit de cabrio hotpool een douche genomen, waarbij we vast iedereen wakker hebben gemaakt die in de dorm sliep en na een hilarische tandenpoets/dronkenfilmpjes sessie als een blok in slaap gevallen.

Maandag (Labourday, een public holiday) naar m’n vriend de fotoman geweest (Hij ontwikkelt de allermooiste foto’s in het hele land!) en na een wandeling door het park van Rotorua maakten we ons op voor de reis terug naar Taupo voor onze Skydive. Maar.....een telefoontje naar het bedrijf dat ons uit het vliegtuig zou gooien vertelde ons dat het in Taupo nog steeds te hard waaide en dat het er niet in zat! BOEHOE! (maar stiekem...pfieuw)

Natuurlijk hebben we ons wel vermaakt, dit keer in een dorpje, Whakarewarewa, waar Maori mensen leven en gebruik maken van de geothermische activiteit om zich heen. Ze koken eten in een kokende heetwaterbron en stomen groente in een box bovenop een gat in de grond waar de stoom uitkomt. Tijdens een show heeft Miranda vrijwillig de Maori versie van hoofd-schouders-knie-en-teen geleerd en na nog wat modder ingeslagen te hebben voor schoonheidsdoelen was het tijd om ons avontuur feestelijk af te sluiten. Na een fantastische lunch hebben we Bouke weer langs de kant van de weg uit de auto geschopt en zijn Miranda en ik terug gereden naar Auckland.

Bouke en Miranda hebben ook allebei een site (met praktisch hetzelfde verhaal) waar foto’s op staan: boukedejong.waarbenjij.nu en mdenooijer.waarbenjij.nu en Miranda heeft een geweldig YouTube filmpje gemaakt wat je kan vinden door op http://www.youtube.com/watch?v=hl4AR3sy_nE te klikken.

Ik had al een tijdje niet meer zo’n lang verhaal geschreven en was bang dat ik het verleerd was, maar gelukkig; Ik kan nog steeds heel veel onzin lullen!

Daaaag!