Tonga!

Malo e lei lei

Yessss.. nu heb ik nog een vlaggetje onder m’n foto staan op deze site hier. Ik ben namelijk afgelopen week in Tonga geweest! En daar moet nu uitgebreid over verteld worden dus ga er maar voor zitten!

Tonga ligt op 3 uur vliegen van Auckland in de South Pacific (de Stille Zuidzee) en behoort net als Nieuw Zeeland tot Polynesie. Tonga bestaat uit 3 eilanden groepen (meer dan 150 eilanden in totaal, waarvan slechts 36 bewoond) op flinke afstand van elkaar. De hoofdstad Nuku’Alofa ligt op het eiland Tongatapu waar wij verbleven en huisvest het koningshuis. Tonga is de enige overgebleven monarchie in Polynesie en is daar heel trots op hoewel de koning (en voornamelijk de vorige) nogal wat dubieuze plannen had (dumpplaats voor kernafval er van maken en doorgaan met de walvisvangst) en bekend stond als de dikste koning van de wereld!

Anderhalf jaar geleden toen die koning overleed (op 88 jarige leeftijd, niet gek voor zo’n dikkerd) en opgevolgd werd door zijn zoon dacht het volk eindelijk een democratischere staat te krijgen. Toen de regering met reces wilde gaan zonder iets aan het vraagstuk democratie gedaan te hebben kwam de bevolking in opstand en heeft een groot deel van de binnenstad van Nuku’Alofa in brand gestoken. Dat het recente gebeurtenissen zijn is wel te zien aan de inhoud van de Lonely Planet (uit 2006) die nog vrolijk beschrijft dat er een fotowinkeltje zit ergens in Nuku’Alofa waar nu alleen maar braak liggend terrein is.

Tonga is nog absoluut geen vakantie oord, maar zou dat gezien de ligging en het klimaat wel kunnen worden. Maar goed, waarom ging ik er nou juist wel naartoe?
Ik ben sinds oktober lid van de Rotaract Club van Auckland City en we hebben elk jaar een internationaal project. Dit jaar was dat het steunen van het Centre for Women and Children (CWC) in Tonga. Dit is een opvangtehuis voor vrouwen (en kinderen) die slachtoffer zijn van huiselijk geweld. Op de Pacific Islands is dit een groot maar alsnog onderschat probleem omdat niet iedereen huiselijk geweld meldt. Als er wel aangifte gedaan wordt, worden de vrouwen doorgestuurd naar het CWC en kunnen ze tijdelijk terecht in een ‘safe house’ met hun kinderen terwijl er een oplossing wordt bedacht voor het probleem. Die bestaat meestal uit counsilling van zowel de vrouwen en kinderen als de mannen. Een prachtig initiatief, maar er is te weinig geld en materiaal om het goed te laten draaien. Het CWC is afhankelijk van donaties in geld of natura en daar kwamen wij in beeld. We hebben vantevoren kleding, handdoeken, beddengoed, speelgoed en boeken verzameld en zijn met ruim 250 kilo aan te doneren spullen naar Tonga vertrokken. Toen we een rondleiding kregen door het Safe House (op een geheime lokatie) konden we zelf zien hoe hard al die spullen nodig waren! Er waren welgeteld 10 boeken in het huis, een verwassen knuffelbeertje en 1 plastic trein. Er is nog veel meer nodig en daarom hebben we besloten om volgend jaar in plaats van naar een ander eiland te gaan, hier terug te zullen komen.

Naast het CWC hadden we nog twee kleinere projecten. Het eerste was een Technical College dat heel erg verlegen zat om schrijfwaren en het andere was de kinderafdeling van het ziekenhuis waar we knuffelbeesten hebben uitgedeeld aan de patientjes. Vooral dat laaste vond ik moeilijk. We kwamen met een hele groep binnen, gaven de zieke kinderen knuffels en gingen er weer vandoor. Natuurlijk is het hartstikke leuk om een knuffelbeest te krijgen als je ziek in bed ligt, maar als er niet genoeg ziekenhuisvoorraden zijn om voor je te kunnen zorgen dan zou ik, als ik een ziek kind was, liever willen dat die groep blanke (rijke) mensen wat meer geld zou geven voor medicijnen en simpele ziekenhuisvoorraden. Het kwam nu bijna op me over of we even snel met een goed gevoel weg wilden gaan uit het ziekenhuis. Als ik volgend jaar weer mee ga en wat meer bij het hele project betrokken ben dan hoop ik hier wat verandering in te kunnen brengen.

Naast het project was er ook tijd voor ontspanning! Van de zes dagen (eigenlijk 5,5) dat we er waren hebben we 2,5 dag ‘vrij’ gehad om het eiland te ontdekken, te chillen onder de palmbomen, cocktails te drinken, naar culturele shows te gaan en te snorkelen tussen de gekleurde vissen, koralen, zeekomkommers en blauwe zeesterren van het kleine onbewoonde eiland Pangaimotu. Het was een dagtaak om alle bezienswaardigheden te zien op het relatief kleine eiland. Niet omdat het er zoveel waren, maar omdat ze zo moeilijk te vinden waren. De kaarten van het eiland zijn niet echt accuraat, wegen kunnen wegen, zandpaden of bushtracks zijn en hoewel de straten wel namen schijnen te hebben, zijn die nergens te vinden. Uiteindelijk hebben we de blowholes (blowjobs zoals een van de groep ze per ongeluk noemde), een natuurlijke brug en een soort van stonehenge gezien. De pyramide die schijnbaar ook op het eiland staat hebben we gemist omdat de weg daarnaartoe afgesloten was. Ook hebben we flying foxes gezien (hele grote vleermuizen die als theezakjes in de bomen hangen) en moesten we ons best doen om de vele honden en varkens niet aan te rijden.

Jeetje, ik heb het gevoel dat ik nog wel drie A4tjes vol kan schrijven over Tonga, maar dat zal ik maar niet doen. Dan maar in wat steekwoorden. Mocht je nou heel erg geinteresseerd zijn in deze dingen, laat het dan even weten want ik ben beschikbaar voor nadere toelichting ;)
- De muntsoort is Pa’anga maar wordt ook wel Tongan dollar genoemd
- Kapitein Cook noemde Tonga de Friendly Islands, omdat ze hem niet opaten toen hij aanmeerde.
- Tonga heeft een geschiedenis van cannibalisme...
- Er is geen telefoon bereik, grrrr
- Kava, de nationale drank, ziet eruit als modder, ruikt naar modder en smaakt naar modder en geeft hetzelfde gevoel in je mond als Trachitol.
- Dansers olieen hun lichaam zodat toeschouwers geld op ze kunnen plakken
- Dat is ook de reden dat er 1 en 2 dollar (Pa’anga) briefjes en munten zijn
- We waren met z’n 9-en waaronder 2 stelletjes en 6 verschillende nationaliteiten
- Er zijn minstens 10 flesjes/busjes/potjes anti-muggenspul doorheen gegaan
- We zaten toch allemaal onder de muggenbulten!
- Tongan time betekent dat je op alles moet wachten (1,5 uur op je lunch bijvoorbeeld) maar de boot vertrekt een kwartier te vroeg.
- Toeristen worden flink afgezet op de markt, maar ja, daar ben je toerist voor!
- Vrouwen kunnen net zo goed een baard hebben als mannen hier (iiieeeeh)
- De hele bevolking is religieus (voornamelijk Weslyan of Mormon)
- Ik gok dat de gemiddelde BMI (body mass index) tegen de 30 ligt!

Ik heb ook nog wel wat andere leuke dingen te vertellen over dingen voor en na Tonga, maar die bewaar ik wel voor t volgende verhaal.

x Caroline