Herfst

Hoog tijd voor een update van alle zaken hier voordat het echt uit de hand loopt en ik een verhaal van 6 kantjes moet gaan schrijven. Daar zit natuurlijk niemand op te wachten.

Eerst maar even terug in de tijd; nog voor m’n Tonga trip. Toen heb ik namelijk (via Hyves) een Nederlands restaurantje ontdekt in Auckland (www.dutchdelight.co.nz). Het is blijkbaar de enige in heel Nieuw Zeeland en heeft heerlijke pannenkoeken, poffertjes, patatje oorlog, kroketten, frikandellen en niet te vergeten Chocomel! Je kan er zelfs gourmetten wat, als je dat met een stelletje Kiwi’s doet, meer op een BBQ lijkt, maar goed, het gaat om het idee. Inmiddels ben ik er al 2 keer terug geweest met m’n Nederlandse bezoek (echt een goed excuus). Eerst met Joost en Marlieke, oude bekenden zoals zij het zelf omschreven (en dat is denk ik ook wel de beste omschrijving, anders wordt het zo’n lang verhaal) en daarna met Bouke die na z’n Ozzie avontuur nog even Auckland aandeed alvorens terug naar NL te vliegen.

De zomer is hier nu wel bijna echt ten einde en het was dus afgelopen met de zomertijd. Maar zoals het Kiwi’s betaamd wordt er geen gelegenheid overgeslagen om een feestje te vieren en dit moest dus ook gevierd worden met een groots Daylight Savings festival. De Nieuw Zeelandse band Fat Freddy’s Drop trad op en was werkelijk fantastisch! (echte aanrader voor mensen die van jazzy-urban-reggae houden = gewoon chille muziek).

Vorige maand is er in het blad van het Liggins Instituut een verhaaltje verschenen met foto en al over mijn onderzoek. Het heeft gelijk al reacties opgeleverd, van zowel mogelijke proefpersonen als anderen geïnteresseerde (80 jarig mevrouwtje die eigenlijk zelf ook mee wilde doen) dus dat is mooi. Zeker aangezien het erg moeilijk is om de proefpersonen zelf op te sporen, maar ook daar zit nu een beetje schot in. Mijn eerste jaar review komt er nu echt aan, dus de druk zit er wel een beetje op.

Op de tennisclub is na een druk seizoen de rust teruggekeerd. De competities zijn afgelopen (3e en 5e geworden, redelijk) de clubkampioenschappen achter de rug (3 finales, geen winst…) en de grote toernooien zijn gespeeld. Het grote 1-dags mannentoernooi gaat gepaard met een traditioneel gala diner en feest twee dagen tevoren en heeft ook nog een cocktailparty op de toernooidag zelf. Alle (mannelijke) spelers worden verwacht een date mee te nemen en het was zo geregeld dat iedereen van onze vriendengroep uiteindelijk bij het diner en feest was, hartstikke leuk! Mijn date was een nieuweling in de groep die uiteindelijk een nogal interessante geschiedenis bleek te hebben (olympische medailles, acteur, tv-host, auteur, zanger, componist en ga zo nog maar even door)! Ook nog een mooie kleursamenstelling van jurken bij elkaar gekregen (rood, wit, blauw zonder van tevoren te weten) dus de avond kon niet meer kapot.

Vorig weekend naar de batch (vakantiehuis) van Dale geweest en dit keer niet om te skiën zoals de vorige keren, maar om te WATERskien. Was eigenlijk niet eens de bedoeling, want in de planning stonden een paar tramps (wandelingen) en vooral veel chillen, maar omdat het weer zo mooi was, en het meer zo rustig hadden we besloten om even bootje te varen. Dat eindigde in een fantastisch waterski avontuur. Echt vet cool, maar zooooooooooo veel spierpijn de volgende dagen! Schijnbaar best bijzonder voor deze tijd van het jaar, want het is nu toch echt herfst en het water is normaal gesproken veel te koud hiervoor, maar wij zijn geen watjes…

Het volgende verhaal kon wel eens veel sneller komen dan je denkt… en zal helaas nogal wat foto’s bevatten die voor sommige personen aanleiding kunnen geven tot enige jaloezie…..

Toedels!